موضوع: تکنیک های جدید رینوپلاستی

در دهه های گذشته بزرگترین پیشرفت در جراحی های زیبایی در هنر و علم رینوپلاستی رخ داده است. در گذشته، جراحی بینی به صورت کم کردن از غضروف و استخوان انجام می شد (روش تقلیلی). در حقیقت هنوز جراحان زیادی رینوپلاستی را همینجور انجام می دهند. در روش تقلیلی، جراح بینی، مقدار زیادی از غضروف و استخوان را جهت کوچک کردن بینی بر می دارد و نوک بینی با برداشتن غضروفها کوچک می شود. این ها نمای زیبایی بلافاصله بعد عمل دارند ولی در سالهای متمادی بعد عمل بینی شکل آن از بین می رود. همه این ها به خاطر تاثیر پدیده بهبود زخم در ساختاری است که عناصر حیاتی خود را از دست داده است. در نهایت، بینی شکل یک بینی کاملاً عمل شده را می گیرد و ظاهر طبیعی خود را از دست می دهد. بعلاوه برداشتن زیاد از نوک بینی مشکل تنفسی شدید ایجاد می کند که تصحیح آن بسیار مشکل است.

تجربیات به جراحان عصر مدرن رینوپلاستی آموخت که بریدن ساده نوک بینی بدون کارهای دیگر منجر به عوارض زیبایی می شود. تکنیک های جدید رینوپلاستی از برداشت بافت و عناصر اصلی ساختار بینی اجتناب می کند. من به جای برداشت، ساختار بینی را شکل می دهم. با استفاده از بخیه های خاص نوک بینی مشخص تر و زیباتر میشود. این روش قابل پیش بینی تر و بهتر از روش بریدن است.
با قرار دادن بخیه های مشخص در جاهای مختلف، غضروف نوک بینی قابل شکل دهی بدون برداشت و بریدن می شود. امروزه روش هنری جراحی بینی از آنچه سالها قبل انجام می شد بسیار متفاوت است. یکی از بزرگترین تغییرات، استفاده مکرر از گرافتها در عمل بینی می باشد. گرافتها عناصر ساختاری هستند که جهت تقویت و شکل دهی استفاده می شوند. عمدتاً گرافتها از غضروف ساخته می شوند. با قرار گرفتن غضروف در جاهای مختلف، جراح می تواند شکل بینی را زیباتر و مطلوبتر کند.




من در همه جراحی زیبایی بینی هایم از گرافت استفاده نمی کنم، اما در خیلی از آنها گرافت گذاری می کنم. بهترین منبع گرافت، سپتوم یا تیغه وسط بینی است. چون هم قوی و هم قابل شکل دهی است. این دو صفت فقط در غضروف تیغه بینی وجود دارد و سایر غضروفهای بدن این خاصیت را ندارند. اگر بیمار ما سابقه عمل سپتوپلاستی دارد من غضروف گوش او را بر می دارم. این کار با یک برش کوچک پشت گوش انجام می شود و شکل گوش به هیچ وجه بعد از عمل تغییر نمی کند. مهمترین مشکل غضروف گوش قوی نبودن و نامنظم بودن است.