آیا سازمان حفظ نباتات در جلوگیری از ورود آفت برگخوار شمشاد به کشور دچار اهمال شده است؟
۱۲مردادماه ۹۵گزارشی با عنوان «خسارت ۳۰۰ ساله برای ۳۰ روز اهمال» در همین صفحه منتشر شد که طی آن گروه زیستبوم به نقل از رئیس دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی واحد علوم و تحقیقات دانشگاه آزاد اسلامی با اشاره به اینکه سازمان حفظ نباتات وزارت جهادکشاورزی مسئول قرنطینه داخلی و خارجی آفات و بیماریهای گونههای گیاهی است، از عدمواکنش این سازمان به شیوع آفت برگخوار در میان شمشادها انتقاد کرده بود.
سازمان حفظ نباتات در واكنش به اين اظهارات جوابيهاي ارسال كرده كه به شرح ذيل است:
تمهيدات سازمان حفظ نباتات براي جلوگيري از ورود آفات براساس قانون سازمان حفظ نباتات واردات اندامهاي گياهي به كشور را مستلزم تحصيل پروانه قبلي از وزارت (جهاد) كشاورزي و تحت نظارت قرار داده (ماده 11) و آلودگي به آفات و بيماريهاي قرنطينهاي را شامل اعمال قانون (ضدعفوني، ارجاع و امحاء) دانسته است (ماده 12). در اين راستا براي واردات محمولههاي گياهي ريسك بالا كه انواع نهال و اندامهاي تكثيري را شامل ميشود، لازم است تا مجوز (شرايط ورود) موردي از اين سازمان اخذ گردد. از شرايطي كه قبل از ورود اين اندامهاي گياهي در نظر گرفته ميشود، معرفي گلخانهاي با شرايط بسيار سختگيرانه قرنطينهاي است كه طي مدت مشخص شده توسط سازمان، محموله بايد دورهاي را در قرنطينه پس از ورود طي كند. هدف از طي اين دوره تأييد سلامت اندامهاي گياهي است كه ممكن است در بدو ورود علائمي از آفات و بيماريها را نشان ندهند.
رديابي آفات و بيماريها در كشور با هدف شناسايي سريع آفات و بيماريهاي قرنطينهاي در كشور نيز از وظايف سازمان حفظ نباتات بوده و توسط شبكه گستردهاي شامل يك هزار كلينيك (آزمايشگاه) گياهپزشكي و بيش از 4 هزار شبكه مراقبت انجام ميگردد و در اين زمينه بخشهاي علمي تحقيقاتي و دانشگاهي در تهيه دستورالعملها با سازمان همكاري دارند.
- آيا واردات نهال و نشاء آلوده باعث ورود اين آفت به كشور شده است؟
اين آفت در شرايط طبيعي تنها از طريق نهال و نشاء آلوده درختان شمشاد قابل انتقال است. طي سالهاي اخير واردات قانوني نشاء و نهال به استانهاي شمالي شامل نشاء شمعداني، نشاء كنتيا، نشاء آركا، نشاء زامييا، نشاء اركيده، نشاء هويچرا، نشاء آزاليا، نشاء هيدرانژيا، نشاء فيتونيا، نشاء آنتوريوم و نشاء فيكوس از كشورهاي هلند، تايلند و بلژيك هستند كه از طريق مبادي قانوني و با اعمال بازرسي، بررسيهاي آزمايشگاهي و قرنطينه پس از ورود، وارد استانهاي شمالي گرديدهاند كه هيچيك از گياهان فوق ميزباني براي اين آفت حتي در شرايط آزمايشگاهي نبودهاند و مدت يك سال و نيم است كه ورود هرگونه نهال و گياه زينتي از جنوب شرقي آسيا ممنوع اعلام شده است.
- آيا كنترل آفات و بيماري جنگل و مراتع كشور برعهده سازمان حفظ نباتات است؟
در سال 1366و با الحاق سازمان جنگلها و مراتع كشور به وزارت جهاد سازندگي و سپس در سال 1379و با تشكيل وزارت جهاد كشاورزي امور مربوط به آفات و بيماريهاي گياهي عرصههاي طبيعي ازجمله جنگلها و مراتع كشور تحت پوشش دفتر حفاظت و حمايت منابع طبيعي سپرده شد و از آن به بعد اعتبار مربوط به اين گروه از آفات نيز در سرجمع اعتباري سازمان جنگلها قرار گرفت و حداقل طي دو دهه اخير اعتباري در سرجمع سازمان حفظ نباتات براي رديابي، كنترل و پيشگيري از آفات و بيماريها در نظر گرفته نشده است.
براساس قانون هر نهاد و سازمان دولتي در رابطه با حفظ و صيانت از منابع طبيعي كشور داراي وظايف تعريف شده است و اگرچه عدموجود اعتبارات لازم در اجراي وظايف محوله ميتواند تأخير ايجاد كند اما منكر وظيفه تعريف شده نيست. نميتوان به آساني و بدون شناخت قوانين و مقررات حداقل در رشته تخصصي، برچسب اهمال و كوتاهي به ساير سازمانها وارد نمود. در بحث آفات و بيماريهاي خاص جنگلها و مراتع همچون ملخ تاغ نيز اين سازمان در حد امكانات خود و از نظر فني و نيز ادوات و تجهيزات مديريت آفت، با سازمان جنگلها و مراتع كشور همكاري دارد. در امر تهيه دستورالعملهاي مديريتي نيز سازمان حفظ نباتات در كنار مؤسسات تحقيقاتي كشور حضوري فعال دارد.
سازمان حفظ نباتات حداقل طي دهه گذشته بهشدت تحت فشار براي صدور مجوز واردات چوب با پوست بوده است و با وجود نياز كشور به اين واردات، وجود خطرات بالقوه در همراهي چوب با پوست باعث شده تا مسئولين متعدد اين سازمان طي اين دوره تاكنون مقاومت نمايند. اين امر برخلاف نظر دلسوزان جنگل است كه عقيده دارند واردات چوب (چه با پوست و چه بيپوست) ميتواند از نابودي بيشتر جنگلهاي ما جلوگيري كند. چطور چوب با پوست و سرشاخه وارد شود اما آفات و بيماريهاي آن وارد نشود؟ اين آفت يكي از چندين آفتي است كه ميتوانست با قبول واردات چوب با پوست كشور ما را تهديد نمايد. در ورود شبپره شمشاد به كشور همانند بسياري از كشورهاي پيشرفته اروپايي و روسيه نميتوان مسير و راه ورودي خاص و قاطعي را عنوان نمود؛ هرچند واردات غيرقانوني اندامهاي گياهي نيز همانند ساير محمولههاي تجاري را نميتوان از نظر دور داشت. بررسي انتشار آفت طي چهار سال اخير از كشورهاي همسايه همچون روسيه (سوچي در ساحل درياي سياه)، تركيه و گرجستان شايد بتواند مسير ورودي اين آفت به كشورمان را از طريقي غيراز واردات نهال و اندامهاي تكثير مشخصتر نمايد.