نام علمی : Aglonema treubii
سرزمین اصلی این گیاه جزایر سلب است. انواع دیگر آگلونما در جنگل های گرم و مرطوب هند و مناطق اندونزی، مالزی، سریلانکا و جزایر فیلیپین است.
گیاهی است از تیره ی "شیپوریها" با قد و قامتی برازنده و جالب ارتفاع آن به 60 سانتیمتر می رسد. این گیاه زیبا دارای برگ های کشیده و برگ ها نسبت به انواع دیگر کوتاه است. رنگ برگ ها سبز مایل به آبی در وسط برگها لکه های خاکستری نقره فام به صورت نا منظم در پهنه برگ گسترده شده است.
آگلونما از شاخه های بسیار نزدیک دیفن باخیا است که بعد ها در موردش توضیح داده می شود. جذابیت آن مربوط به برگ های آنست. گلهای این گیاه در اواسط تابستان به رنگ سفید و لوله ای ظاهر می شود و برای تقویت عمومی گیاه بهتر است چیده شود.
خاک: اصولاً انواع آگلونما احتیاج به خاک سبک دارند و گلدان باید دارای زه کش کامل بوده به طوریکه هوا در داخل خاک وجود داشته باشد. لذا خاک آن بایستی مخلوطی از خاک برگ پوسیده و ماسه و خزه فراهم گردد. بهتر است برای تامین هوای داخل خاک مقداری پوکه صنعتی ریز یا پریلیت به این خاک اضافه گردد. نظر به اینکه توسعه ریشه دهی آن زیاد نیست لذا تعویض گلدان هر ساله ضرورت ندارد و می تواند گلدان محتوی آگلونما حتی الامکان کوچک باشد: کشت آگلونما در گلدانهای سیستم کشاورزی بدون خاک نتیجه ی خوبی داده است.
نور: این گیاه در محیط کم نورو یکنواخت سازگاری دارد. بنابراین برای نگهداری در ساختمانها مناسب ترین گیاه آپارتمانی به شمار می آید.
آبیاری: آگلونماها به آب زیادی احتیاج ندارند و گیاهی است کم آب. آبیاری آن طوری باید انجام گیرد که خاک اطراف ریشه همیشه قدری مرطوب باشد. آب زیاد آن هم در گلدانهای فاقد زه کش موجب ضعف و پژمردگی آن ها می شود. برگ ها احتیاج به رطوبت هوا دارد. در مواقع گرم اسپری آب روی ضرورت دارد. مناسب ترین رطوبت هوا حدود 70 تا 80 درصد می باشد.
حرارت: گیاهی گرما دوست است و مناسب ترین درجه حرارت برای نگهداری آن 20 تا 25 درجه سانتیگراد می باشد. در هوای سرد که درجه حرارت به 10 درجه و یا پایین تر رود کم کم برگها زرد شده و می ریزد و در این صورت گیاه از فعالیت می افتد.
تغذیه: این گیاه در دوران فعالیت و رشد به تمام عناصر غذایی نیاز دارد و از کودهای شیمیایی محلول در آب بر حسب توصیه کارخانجات سازنده هر 10 روز یکبار از طریق برگ و ریشه غذای لازم داده می شود.
آفات و امراض: ازآفات مهم آگلونما شته ها وکنه ها و سایر حشرات مکنده می باشد و برای دفع آنها سمپاشی با سموم حشره کش و کنه کش به کمترین مقدار مصرف می توان استفاده کرد. این گیاه در محیط گرم و مرطوب به پوسیدگی ریشه دچار می شود. برای جلوگیری از ابتلا به بیماری علاوه براصلاح محیط پرورش استفاده از سموم قارچ کش را می توان توصیه کرد. ضدعفونی کردن خاک و بسترهای کاشت و حتی گلدانها ضروری است. این ضد عفونی را می توان با یکی از قارچکشهای موجود در بازار انجام داد.
ازدیاد: تکثیر از طریق پاجوش، قلمه سرشاخه ها و یا تقسیم بوته های بزرگ صورت می گیرد. قلمه ها در خاکی از مخلوط خزه با کمی ماسه زده می شود. گرمای بستر ازدیاد حدود 20 تا 25 درجه سانتیگراد است.
چند نکته:
از قرار دادن گیاه در مقابل نور مستقیم خورشید پرهیز کنید.
خاک گلدان را هر سه سال یکبار تعویض کنید
اگر برگها خیلی آویزان شدند برگها را دسته کنید و چند روز در داخل روزنامه بپیچید تا برگها حالت ایستاده به خود بگیرند .